Recenzje

Paradoks Adolfa Bocheńskiego polega na tym, że mimo oryginalności i samodzielności myślenia, ulegał czarowi młodzieńczych lektur. Światowi, w którym nie było miejsca na szaleństwa nazizmu i komunizmu

Jak na razie, w pierwszym kwartale 2018 „marcowych” książek mamy chyba nawet więcej niż na obchodzone hucznie stulecie niepodległości. Zwycięzca pewny jest w zasadzie już za sprawą tytułu i autora, choć rzecz jasna również zawartości: to „Księga wyjścia” Mikołaja Grynberga.

Najbardziej palącym pytaniem, które budzi we mnie lektura wywiadu-rzeki z Adamem Strzemboszem „Między prawem a sprawiedliwością” jest kwestia tego, czy idealizm, jaki prezentuje były I prezes Sądu Najwyższego, pozwala w czasach fake newsów i twitterowych zapasów na skuteczność polityczną

Miłośnicy rozprawiania o zderzeniu cywilizacji w książce Lubiny znajdą wywód o kulturowych determinantach polityki międzynarodowej. Wizjonerzy gospodarczej wojny o panowanie nad światem – szczegółowy opis gry o surowce i dominację ekonomiczną

„Żadna zmiana” to książka niewesoła, ponieważ pokazuje, w jak prymitywnym klinczu zastygliśmy. Budująca – bo wskazuje, że można w inny sposób, na innym poziomie rozmawiać o urządzeniu państwa.

W swojej książce „Zielona filozofia” Roger Scruton „wydziera” ochronę środowiska i podejście ekologiczne ze szpon lewicowej ideologii

Salvatore Babones w swojej książce „American Tianxia” stwierdza, że USA pozostaną hegemonem, a Chiny się zatrzymają w rozwoju. Jeśli Babones ma rację, to my wszyscy się mylimy

Anthony B. Atkinson w swojej książce „Nierówności. Co da się zrobić?” pisze, że walka z nadmiernymi nierównościami wiąże się z zapobieganiem odczłowieczeniu relacji rynkowych i instytucjonalnych

Paweł Behrendt opisuje słabo dotychczas zbadaną część historii Niemiec i Dalekiego Wschodu. Ta interesująca pozycja o ważnym fragmencie dziejów powszechnych ukazuje się pod nieoczywistym tytułem

W filmie „Dunkierka” Christophera Nolana żołnierze rozpaczliwie walczą o życie, utracili zdolność empatii. Bohaterstwem wykazują się cywile.

W swojej książce prof. Jan Żaryn artykułuje pamięć znacznej części polskiego społeczeństwa. Nie widać jednak w tej pracy spójnego systemu polityki historycznej, który skutecznie wyrażałby tę pamięć

Migalski odrzuca „złudzenie”, że naród jako taki w ogóle istnieje. Zajmuje się nim jako czymś, co „żyje tylko w umysłach ludzi, którzy roją sobie, że są jego członkami”