Felietony

Wszystkie strzałki biegły w tym samym kierunku, co zawsze: gloryfikowanie przemocy, „nic nie wspomina się o ofiarach cywilnych”: jakże tak, opowiadać o Polsce na świetlanie i bez pedagogiki wstydu?!

Po szosach „bawełnianego pasa” mkną ciężarówki, w których leżą demontowani na gwałt marmurowi młodzieńcy z flintą. Może znajdą schronienie w cienistym ogrodzie praprawnuczki jakiegoś Konfederaty?

Bogu ducha winne środowisko zawodowe leśników zostało wciągnięte w kretyńską, szarpiącą nerwy wojnę

Gdyby mieszkańcy Polski Be czytywali Romana Dmowskiego, parafrazowaliby go z rozkoszą, mantrując: „obciach nie jest dodatkiem do polskości, ale tkwi w jej istocie”

Teza, że nie istnieją prostytutki, są jedynie „sexworkerzy” płci obojga, którym należy się „dekryminalizacja”, legalizacja i społeczne uznanie zapuszcza coraz silniejsze korzenie w liberalnym światku.

Pomnik Powstania Warszawskiego, ofiary ZOMO… istnieje, proszę sobie wyobrazić, więcej zdjęć które posiadają pewien niechciany reklamowo potencjał

Kazachstan Nursułtana Nazarbajewa odchodzi od cyrylicy, w Serbii i Czarnogórze wybór alfabetu to kwestia tożsamościowa. A jak sprawy mają się w podzielonej plemiennie Polsce?

Ludzie postępu wiążą dziś nadzieje na życie wieczne nie tyle z Judeą, co z Kalifornią. Felieton na Wielki Tydzień.

Zmierzch utopijnych wizji braterstwa ludów przyjmujemy zwykle z ulgą. Ale czy alternatywa, jaka się pojawia, czyli darwinizm dla każdego, jest aż tak obiecująca?

W socjalizmie fałszowano mapy dla idei, w kapitalizmie dla zysku. Jak wyglądała prehistoria postprawdy?

Oponenci obecnej władzy (i popierającej ją większości, prezentowanej jako zakompleksiony i mściwy ochlos) sięgają po najbardziej ryzykowny z historycznych kostiumów: Żyda, ofiary Shoah.

W kapitalizmie wolności nie zagraża totalitarne państwo. Ludzie sprzedają ją całkowicie dobrowolnie, np. pracodawcom czy instytucjom finansowym