UE

Oczywiście każdy kraj może prowadzić własną politykę zagraniczną. Jednak w oczach wielkich partnerów takich jak USA pozostajemy w ten sposób tylko odosobnionym, małym państwem

Zmiany w Sądzie Najwyższym i spłaszczanie struktury sądów połączone z czystką wśród sędziów SN nie dość, że nie naprawią kulejącego sądownictwa, to spotęgują tylko chaos i narażą nas na kolejne spory z instytucjami UE

Chiny promują „komunizm z męską twarzą”. Talibowie umacniają władzę w Afganistanie. Bolsaro mówi: zwycięstwo w wyborach albo śmierć (lub więzienie)

Bruksela zdaje się do pewnego stopnia traktować napięcie na granicy unijnej z Białorusią jako problem bilateralny tego państwa z kilkoma członkami UE, a więc nie jako problem całej Wspólnoty

Polsce obiektywnie daleko do potencjału politycznego Niemiec czy choćby Włoch, ale mogłaby prowadzić proaktywną i antycypacyjną politykę, stosowną do swoich możliwości państwa średniego z pewnymi unikatowymi atutami

Bartosiak i Budzisz przeceniają wagę Polski patrząc na mapę, a lekceważą osłabienie naszej soft power. Z kolei Jurasz zbyt wielką wagę przywiązuje do techniki dyplomatycznej kosztem twardej geopolityki

Oprócz instrumentalizacji przez biznes, polityka klimatyczna jest też rzecz jasna narzędziem egoizmów narodowych