Chłodnym okiem

Kryzys graniczny uwydatnił jak słaba, podzielona, mało odporna i łatwa do rozegrania jest nasza wspólnota polityczna. Teraz zastanówmy się nad lekcjami, jakie z niego płyną

Wydarzenie w okolicy Usnarza Górnego jest jak sparring przed walką. Ujawnia poważne słabości państwa, i każe zadać pytanie o lojalność opozycyjnych elit w wypadku wojny

Polsce obiektywnie daleko do potencjału politycznego Niemiec czy choćby Włoch, ale mogłaby prowadzić proaktywną i antycypacyjną politykę, stosowną do swoich możliwości państwa średniego z pewnymi unikatowymi atutami

Oprócz instrumentalizacji przez biznes, polityka klimatyczna jest też rzecz jasna narzędziem egoizmów narodowych

W bliskiej przyszłości możemy oczekiwać ze strony Rosji zagrożeń pośrednich: nieuderzających wprost w nasz kraj, ale pogarszających jego sytuację geostrategiczną. Czas na pobudkę

Otwiera się pole do popisu dla Polski, która mogłaby częściowo odciążyć jednocześnie Niemcy i Stany Zjednoczone, próbując włączyć się w ten układ jako młodszy, ale podmiotowy partner

Polska miała szanse wystąpić w geopolitycznych przetasowaniach jako podmiotowy gracz wagi średniej. Warunkiem było zbudowanie zdolności proaktywnego i antycypacyjnego uczestnictwa w wyścigu o potęgę. Nie zrobiliśmy tego

Liberalny imperializm jest poręcznym narzędziem z realistycznego punktu widzenia. A jednocześnie może wpychać posługujących się nim aktorów w sprzeczne z realizmem działania

Mówiliśmy ostatnio o przyśpieszeniu geopolitycznym, które jako Polska przegrywamy. Spójrzmy teraz w większym przybliżeniu na to, czym ten proces jest

Obecna faza przekształceń porządku międzynarodowego zwiększa poziom wymagań dla Polski. Nie jest to żadne fatum, a zwykła logika zaostrzającej się rywalizacji

W książce „Prześniona rewolucja” Andrzej Leder przekonywał, że wyjątkowy proces przejścia z ładu feudalnego do nowoczesnego w latach 1939-56 Polacy przeżyli „jakby we śnie”. Czy tak samo zepchniemy do zbiorowej nieświadomości kolejne kluczowe wydarzenie – pandemię COVID-19?

Nie widać powodów do jednostronnych koncesji Polski na rzecz Chin, jakie właśnie prezentuje nasz rząd. Wygląda to albo na pokaz desperacji, albo głębokiej nieudolności