PO

W interesie polityków jest przekonywać wyborców, ze walczą z kimś, kto ma na sumieniu grzechy śmiertelne. Jeśli wyborcy są przekonani, ze toczą bój w imię najwyższych wartości, to nie zwracają uwagi na grzechy pospolite polityków własnej strony

Prosty eksperyment myślowy musi prowadzić do wniosku, że niezatrzymany w porę proces postępującej stopniowo dewastacji polskiej sfery publicznej spowoduje tragiczne skutki

Wybory prezydenckie pokazały, że legitymacja PiS do przeprowadzania radykalnych zmian jest nadal silna, a na Polaków doskonale działa strach – przed „agnostykami polskości” (z jednej strony) lub „faszystami” (z drugiej)

Trzaskowski gra o socjalkonserwatywny elektorat z Polski B i C, przez dekady III RP pozbawiony sensownego wsparcia publicznego. Elektorat, który PO traci od lat – zablokowana przez własną doktrynę, zaślepiona „wielkomiejskocentrycznym” oglądem polskich spraw

Duda i Trzaskowski prześcigają się w obietnicach dla wolnorynkowych zwolenników Konfederacji. Tymczasem zarówno rządy PO-PSL, jak i Zjednoczonej Prawicy, częściej podnosiły niż obniżały podatki

„Debaty” prezydenckie z samymi sobą to kolejny wielki trumf plemiennego partyjniactwa. A więc rosnącej w ostatnich latach w siłę kultury (antykultury?) politycznej, która wyżej stawia interes własnej formacji niż interes narodu, wynosi partyjną część nad społeczną całość. Co za tym idzie, wyżej ceni też rozmowę ze swoimi niż ze wszystkimi

Wstępne wyniki pierwszej tury pokazują, że pogłoski o śmierci duopolu PiS-PO są mocno przesadzone. Teraz czeka nas ostra kampania będąca połączeniem plebiscytu i udawanej wojny cywilizacyjnej

Dopóki w sondażach nic nie drgnie – PiS będzie dryfował. Szukając pieniędzy na budżetowe wydatki, dzieląc na nowo wpływy w spółkach skarbu państwa, powtarzając swoje mantry o normalności i patriotyzmie

Od strony merytorycznej protesty wyborcze Prawa i Sprawiedliwości zupełnie się nie bronią. Jak wygląda sprawa od strony politycznej?