Nie demontować pomysłu na PKS-y!
To bardzo dobrze, że rząd zamierza na nowo rozwijać transport autobusowy. Ważne, by działo się to mądrze. Państwo nie ma „dawać na PKS-y”, a kupować usługę mobilności o określonym standardzie
Michał Beim
Współpracownik „Nowej Konfederacji”, absolwent gospodarki przestrzennej na Wydziale Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM w Poznaniu. Tamże obronił doktorat nt. modelowania procesów suburbanizacji w aglomeracji poznańskiej. W latach 2009-2011 stypendysta Fundacji im. Alexandra von Humboldta w Instytucie Mobilności i Transportu Uniwersytetu Technicznego w Kaiserslautern. Od 2012 r. adiunkt na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu.
Od 2009 r. ekspert Instytutu Sobieskiego w Warszawie. W latach 2014-2016 członek Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej. W latach 2016-2017 członek zarządu Polskich Kolei Państwowych S.A. Pomysłodawca i negocjator umowy o współpracy między PKP a Kolejami Azerskimi (ADY).
W pracy badawczej zajmuje się głównie związkami pomiędzy planowaniem przestrzennym a transportem. Autor lub współautor ponad 70 publikacji naukowych oraz ponad 30 artykułów opinii na łamach prasy codziennej lub branżowej.
Publikacje autora
Ułomna ustawa dedykowana Uberowi
Uber swoją pozycję buduje nie tylko na technologii, ale także na omijaniu wielu anachronizmów prawnych będących zmorą taksówkarzy. Niestety, tych anachronizmów Ministerstwo Infrastruktury nie planuje usuwać w planowanym projekcie
Planowanie przestrzenne: półtorej dekady chaosu
Upublicznienie specustawy mieszkaniowej nastąpiło prawie w piętnastą rocznicę uchwalenia obowiązującej do dziś ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Oba dokumenty skłaniają do smutnej refleksji nad jakością prawodawstwa w tym zakresie
Specustawa mieszkaniowa psuje słaby system planowania przestrzennego
Projekt specustawy psuje i tak kiepski – mimo kilku pozytywnych działań w ostatnich latach jak ustawa krajobrazowa czy o rewitalizacji – system planowania przestrzennego. Co więcej, podważa władztwo planistyczne gminy, zwiększając rolę administracji rządowej
Nasza kolej na rozdrożach
To paradoks, że państwo bez własnego przemysłu motoryzacyjnego ani własnych marek stawia sobie za cel budowę infrastruktury drogowej, a nie transportu publicznego, którego jest producentem