ZOSTAŃ WSPÓŁWYDAWCĄ PORTALU NOWEJ KONFEDERACJI! JESTEŚMY NIEZALEŻNYM PORTALEM, KTÓRY DZIAŁA I ROZWIJA SIĘ DZIĘKI WSPARCIU DARCZYŃCÓW. PAMIĘTAJ, ŻE NASI PUBLICYŚCI POTRZEBUJĄ TAKŻE TWOJEGO WSPARCIA!

Wesprzyj nas
Nie masz czasu na zapoznanie się z całością artykułu?
Wystarczy, że klikniesz ikonę „oznacz artykuł do przeczytania później”. Wszystkie zapisane publikacje znajdziesz w profilu czytelnika

Planowanie przestrzenne: półtorej dekady chaosu

Upublicznienie specustawy mieszkaniowej nastąpiło prawie w piętnastą rocznicę uchwalenia obowiązującej do dziś ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Oba dokumenty skłaniają do smutnej refleksji nad jakością prawodawstwa w tym zakresie
Wesprzyj NK
Dziś mija 15 lat od uchwalenia przez Sejm ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dokument ten dokonał rewolucji w polskiej przestrzeni, której efektem jest chaos przestrzenny oraz nadpodaż gruntów pod budownictwo mieszkaniowe. Ustawa postanowiła, iż gminy realizując swoje władztwo planistyczne uchwalają dwa typy dokumentów: studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (SUiKZP) oraz miejscowe plany zagarowania przestrzennego (MPZP). Studia będące podstawą polityki przestrzennej gminy są obligatoryjne, każda gmina musi posiadać SUiKZP: jedno i obejmujące cały obszar. Prawie wszystkie gminy z tego obowiązku się wywiązały. W świetle ustawy studium nie jest prawem miejscowym. Zobowiązuje ono jedynie autorów sporządzających miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, które są prawem miejscowym, ale nie są obowiązkowe (za pewnymi wyjątkami) i obejmują co...

Chcesz uzyskać darmowy dostęp do całości materiału?

Zaloguj się do swojego konta lub utwórz nowe konto i zapisz się do newslettera

Współpracownik „Nowej Konfederacji”, absolwent gospodarki przestrzennej na Wydziale Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM w Poznaniu. Tamże obronił doktorat nt. modelowania procesów suburbanizacji w aglomeracji poznańskiej. W latach 2009-2011 stypendysta Fundacji im. Alexandra von Humboldta w Instytucie Mobilności i Transportu Uniwersytetu Technicznego w Kaiserslautern. Od 2012 r. adiunkt na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. Od 2009 r. ekspert Instytutu Sobieskiego w Warszawie. W latach 2014-2016 członek Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej. W latach 2016-2017 członek zarządu Polskich Kolei Państwowych S.A. Pomysłodawca i negocjator umowy o współpracy między PKP a Kolejami Azerskimi (ADY). W pracy badawczej zajmuje się głównie związkami pomiędzy planowaniem przestrzennym a transportem. Autor lub współautor ponad 70 publikacji naukowych oraz ponad 30 artykułów opinii na łamach prasy codziennej lub branżowej.

Nasi Patroni wsparli nas dotąd kwotą:
10 141 / 26 000 zł (cel miesięczny)

39.00 %
Wspieraj NK Dołącz

Komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zobacz

Zarejestruj się i zapisz się do newslettera, aby otrzymać wszystkie treści za darmo