realizm

Geopolityka w Polsce padła ofiarą własnego sukcesu i znalazła się w kryzysie wizerunkowym. Brońmy jej przed manipulatorami, bo jest bardzo użytecznym narzędziem poznawczym

Dziś, gdy John Mearsheimer wierzy w możliwość sojuszu USA z Rosją przeciw Chinom czy mówi o „winie” Zachodu, trzeba bronić realizmu przed jego wybitnym przedstawicielem 

Szok związany z wojną na Ukrainie wiąże się z tym, jak silne było u nas przekonanie o końcu historii. Warto walczyć z rosyjskim, banalnym złem, ale powrotu do starego świata już nie ma

Widzę w obecnej sytuacji silne potwierdzenie założeń realizmu politycznego. W o wiele większym stopniu niż konkurencyjnych paradygmatów

Czytając niektórych „realistów”, mam wrażenie, że ich „realizm” co do wojny na Ukrainie sprowadza się do tego, by nie robić nic

Argument „dziś Ukraina, jutro Polska” jest nader wątpliwy. Co więcej, „fabrykowanie konsekwencji” służy próbie wywołania skutków realnych i bliskich w czasie, a nie umiejscowionych w nieokreślonej, rzekomo bezbłędnie przewidywanej przyszłości

Federacja Rosyjska nie jest niewinną ofiarą ekspansywnej polityki NATO, jak utrzymują jej obrońcy. Przeciwnie, to polityka Kremla zmusza kraje sąsiednie do poszukiwania efektywnych sojuszy

Liberalny imperializm jest poręcznym narzędziem z realistycznego punktu widzenia. A jednocześnie może wpychać posługujących się nim aktorów w sprzeczne z realizmem działania

Teoretycy systemów międzynarodowych powinni rozpatrzyć wariant ładu policentrycznego z dwoma mocarstwami dominującymi. Coś, czego – o ile mi wiadomo – nie było dotąd w dziejach świata

Polska mogła współpracować z Niemcami w latach trzydziestych, ale ostatecznie Niemcy zwróciliby się przeciwko Polakom, co miałoby katastrofalne skutki

Dopóki jesteśmy w systemie anarchicznym, gdzie nie ma wyższej władzy i gdzie nie znamy intencji innych państw, nie mamy innego wyboru, jak tylko rywalizować o potęgę. To jest właśnie tragizm polityki mocarstw