Stanisławski

„Stan społecznikowski” w Polsce, podglebie naszych NGOsów, naszych kampanii wyborczych i whistleblowerskich, naszej obrony terytorialnej i naszej – nie daj Bóg – przyszłej konspiracji pod okupacją to 100, może 150 tysięcy osób

Wiadomo, ile mogą krakowscy krytycy i gdańscy ambergoldowcy, ale tak naprawdę, nie oszukujmy się, wszystkich interesuje jeden salon: warszawski. Coś ty Warszawie zrobił, Mickiewiczu!

Czasem farby zblakną i cały domek okazuje się spłowiały – mdły błękit, blada zieleń, cień złota, paleta żółci; chwała Antwerpii gaśnie jak na orwowskim zdjęciu

Warto jednak zauważyć, jak wiele „cnót ekologicznych” jest praktykowanych na wsi i z niej się wywodzi – i jak fatalne jest skupienie się na narracji wykluczającej i stygmatyzującej, tak nielubianej przez miastowych przy innych tematach, tak bezrefleksyjnie uprawianej, gdy wieś wchodzi w grę

Tytusowy żywioł jest absolutnym antidotum na jakiekolwiek zideologizowanie i dydaktyzm, który Wojciech Stanisławski zarzuca Papciowi

Sensacyjne odkrycie w barze „Złota Kurka” pokazuje, jak cenne są polskie tradycje obrony arcydzieł przy pomocy fortelu. Czy nasze doświadczenia w dziedzinie tynkowania, klajstrowania i zabijania dechami na głucho zostaną wykorzystane za oceanem?

W kwestii pierwszeństwa w budowaniu Europy Środkowej na horyzoncie rysuje się nieusuwalne niemal napięcie między Polską a Niemcami. Mogę mieć tylko nadzieję, że to nie będzie konfrontacyjne

„Jeśli śmiech jest rozkoszą plebsu, niechaj swawola owego plebsu zazna wędzidła, niechaj będzie upokorzona i niechaj spotka się z surową groźbą” – przemawiał Jorge w roku 1327. Czy mógł spodziewać się, że jego słowa zabrzmią z nową mocą w siedemset lat później?

Biografia pióra Romana Graczyka nie daje satysfakcji wyznawcom złotej ani czarnej legendy Michnika. Ale też, być może, jest to jej największa zaleta. Ostrożność autora jest atutem, gdyż chroni przed demagogią, ale i wadą – jeśli utrudnia rozpoznanie stanu rzeczy