Polityka w Polsce

Wypowiedź Trumpa obniża wiarygodność USA. Netanjahu ogrywa Joe Bidena. Trójkąt Weimarski nie stanie się kluczem do podmiotowości Polski w Unii Europejskiej.

Bracia Kaczyńscy, Zbigniew Ziobro i Andrzej Duda są prawnikami. Wszyscy staliśmy się zakładnikami prowadzonej przez nich wojny, napędzanej społecznymi nierównowagami, powstałymi po 1989 r.

Polaryzacja może być konsekwencją postkomunizmu i przyspieszoną próbą przerobienia nieprzerobionych konfliktów społecznych (religijnych, klasowych i kulturowych), które społeczeństwa europejskie mają już dawno za sobą.

Od kilkunastu lat każda kolejna ekipa rządząca zaostrza polaryzację do rekordowego poziomu. A głęboko skonfliktowany naród jest łatwiejszym łupem dla geopolitycznych przeciwników.

To właśnie pandemia, spór o wybory kopertowe i wyrok TK w sprawie aborcji sprawiły, że obóz prawicowy i liberalno-lewicowy pożegnały się ze złudzeniami.

Spór partyjny zamienił się w instytucjonalną wymianę ciosów poniżej pasa. Drzwi do zniszczenia instytucji zostały otwarte na oścież, a ich ponowne zamknięcie może okazać się niemożliwe.

Kolejne publiczne upokorzenia prezydenta nie sprawią, że się on podporządkuje. Przeciwnie – będzie próbował odpowiedzieć przy wykorzystaniu potężnych narzędzi takich jak prawo weta czy możliwość odsyłania ustaw do TK.

Dziś jednocześnie akt łaski jest skuteczny i nieskuteczny, Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych jest sądem i nim nie jest, Kamiński i Wąsik są i nie są posłami.

Wracające wahadło, które zmiata Czwartosów i Deszkiewiczów, ma być dowodem na zachowywanie energii mechanicznej. Ten opis zjawisk polityki i kultury przy pomocy terminologii z zakresu statyki jest głęboko niepokojący.

Ubieranie Donalda Tuska w mundur red. Tumanowicza naprawdę nie ma sensu. Rząd koalicyjny nie wprowadził w porozumieniu z Moskwą stanu wojennego. W komórkach nie rozlega się hasło „rozmowa kontrolowana”

Obóz antypisowski jest gotowy do walki z przeciwnikiem tymi metodami, które dopiero co sam ostro potępiał. Idziemy w stronę demokracji nieliberalnej, gdzie większość robi, co chce

Dzisiejszy Tusk wydaje się rozumieć wagę zbrojenia Polski. Wie, że nie możemy dać się ograć w Europie i dostrzega sens polityki północnej. Chwilami w jego exposé raziła jednak mglistość i ogólnikowość