Polityka w Polsce

Polska powinna mieć ze cztery warianty programu średnioterminowej (na 5-10 lat) polityki zagranicznej. Takie programy mogą wytworzyć wyłącznie think tanki. Tymczasem żadnego projektu tego typu nie widziałem

Polskie elity – pomimo deklarowanych różnic – zgadzają się, że najlepszym rozwiązaniem do Polski jest wzmocnienie kompetencji UE. Nawet kosztem ograniczenia uprawnień państwa narodowego

W świecie, w którym budzą się demony imperializmu rosyjskiego, chińskiego, tureckiego czy perskiego, ważne jest pielęgnowanie w Europie Środkowej wspólnego, zachodniego patriotyzmu

Po raz pierwszy od dawna formacje z bardzo różnych obozów ideowych przypomniały o czymś, o czym w epoce ponowoczesnego populizmu zupełnie już zapomnieliśmy – że demokracja polega nie tylko na konflikcie i polaryzacji

W kwestii pierwszeństwa w budowaniu Europy Środkowej na horyzoncie rysuje się nieusuwalne niemal napięcie między Polską a Niemcami. Mogę mieć tylko nadzieję, że to nie będzie konfrontacyjne

Czy można splugawić pamięć o tragedii smoleńskiej bardziej niż, powiedzmy, bredzący o „pijackiej wyprawie” Janusz Palikot i jego duchowi wspólnicy od profanacji krzyża na Krakowskim Przedmieściu? Wydawało się to bardzo trudne. A jednak i tu PiS „dał radę”

Z tożsamością środkowoeuropejską jest jak z Bogiem u Voltaire’a. Nawet jeśli nie istnieje, powinna zostać wymyślona

W projekcie ustawy o działach czai się propozycja rozwiązania fundamentalnego problemu ustrojowego, odpowiedzialnego za „imposybilizm” i „niesterowność”. Pomysł kluczowy, choć wadliwy i bardzo trudny do zrealizowania

Problem z Prawem i Sprawiedliwością jest taki: politycy tej partii zdają się nie przyjmować do wiadomości, że Polska jest (tylko – i aż!) średniej wielkości węzłem w wielowymiarowej, globalnej sieci

Kryzys wewnętrzny Zjednoczonej Prawicy ma konsekwencje dla całego kraju. Absorbuje energię potrzebną do polityki jako rządzenia – na rzecz polityki jako utrzymywania władzy