Robert Kuraszkiewicz

Niemcy są gotowe przekazać swoje pociski dalekiego zasięgu Taurus, ale nie chcą podjąć tej decyzji same, bez Amerykanów

Obrona rosyjska wbrew nadziejom trzyma się mocno. W ciągu 2-3 miesięcy losy wojny rozstrzygną się więc w gabinetach polityków Zachodu

Stoimy przed historyczną szansą wypchnięcia Rosji z polityki europejskiej, ale czy Polska jest gotowa do podjęcia tego wyzwania?

Czy nasza suwerenność energetyczna faktycznie powinna polegać na kupowaniu kiepskiej jakości węgla z Kolumbii i Indonezji?

Spadek kursu rubla jest potwierdzeniem rosyjskich kłopotów na rynkach walutowych i zapowiedzią nadchodzącej destabilizacji jej gospodarki. Do tej pory udawało się Putinowi prowadzić wojnę w ten sposób, że społeczeństwo rosyjskie mogło nie dostrzegać jej wpływu na swój status materialny. Już tej jesieni się to zmieni

Gdyby Arabii Saudyjskiej chodziło o zakończenie wojny i osłabienie Rosji, błyskawicznie mogłaby doprowadzić do spadku cen ropy o kilkadziesiąt dolarów na baryłce. Dla Rosji byłby to „coup de grâce”

Putin zakładał, że z powodu presji globalnego Południa Zachód ulegnie. Nie udało się to – jednak problem czeka na rozwiązanie. Polska niestety przyjmuje postawę defensywną

Gospodarka przyszłości będzie w dużo mniejszym stopniu oparta na paliwach kopalnych. Wywołując wojnę z Ukrainą, Putin zdewastował globalną pozycję rosyjskiego sektora paliwowego. Z ropy i gazu uczynił oręż i od tego miecza zginie

Ofensywa ukraińska nie osiąga większych sukcesów. Jednocześnie rosyjskie elity coraz gorzej oceniają rządy Putina, a Zachód tworzy nowy system finansowania wsparcia wojskowego dla Kijowa

Zmiana koncepcji obrony, zwiększenie operacyjności sił NATO i przystąpienie Szwecji zwiększają znaczenie Sojuszu, poprawiają bezpieczeństwo Polski i odstraszają Rosję. Jednak nasza pozycja polityczna jest bardzo słaba

Sukcesy ukraińskiej ofensywy dotąd są w zasadzie zerowe. Brak jasnych decyzji dotyczących wstąpienia Ukrainy do NATO osłabia jej pozycję. W Rosji także panuje chaos

Rząd PiS rozdziera szaty, narzekając na blokowanie Polski przez Unię, a zwłaszcza przez Niemców. Potem w milczeniu akceptuje rozwiązania proponowane przez Brukselę. Czas skończyć z tym reaktywnym izolacjonizmem