sztuka

Nie dostaliśmy kolejnych manifestów naprawy świata, zwidów nienawiści i śmierci, dokumentów z rzeźni. Tarantino i Anderson dali nam w zamian błyski zwyczajnego przeżycia

Wizja, jaką prezentuje Gołębiowski, pokazuje subtelne powiązania między tym, co gombrowiczowskie, a tym, co sienkiewiczowskie, między awangardą a konserwatyzmem

Poetyka „Kapeli pod Egidą” pasuje do celów, tradycji i atmosfery Centrum Sztuki Współczesnej mniej więcej tak, jak płótna Balthusa do młodzieżowego domu kultury, „Łańcuch I” Witolda Lutosławskiego do tańca na weselu i książka Bianki Lipińskiej do „Serii I Biblioteki Narodowej”

Śmieszność jako zjawisko kończy się, bo coraz więcej osób chadza, jak tuczny indyk, w niezachwianym poczuciu własnej słuszności

Uciekając przed prawdą o umieraniu, nasza cywilizacja dotarła do ściany: stwierdziwszy to, odwróciła się na pięcie i zaczęła histerycznie biec śmierci naprzeciw

Twórca znany jako Klocuch przełamuje granice między artystą a odbiorcą. Jest jednym z nas, tysięcy internautów, żyjących we fragmentarycznym, nienarracyjnym świecie duchologicznych odłamków