Mearsheimer

Mamy w Polsce dominację liberalizmu w myśleniu o sprawach międzynarodowych i polityce zagranicznej, połączoną ze słabą teorią i z bardzo słabym państwem

Teoretycy systemów międzynarodowych powinni rozpatrzyć wariant ładu policentrycznego z dwoma mocarstwami dominującymi. Coś, czego – o ile mi wiadomo – nie było dotąd w dziejach świata

Polska mogła współpracować z Niemcami w latach trzydziestych, ale ostatecznie Niemcy zwróciliby się przeciwko Polakom, co miałoby katastrofalne skutki

Dopóki jesteśmy w systemie anarchicznym, gdzie nie ma wyższej władzy i gdzie nie znamy intencji innych państw, nie mamy innego wyboru, jak tylko rywalizować o potęgę. To jest właśnie tragizm polityki mocarstw

Być może można było spowolnić wzrost Chin w latach 90. lub na początku XXI w. Podstawowym błędem było dopuszczenie Chin do WTO, a następnie pozwolenie im na łamanie podstawowych zasad tej organizacji w celu osiągnięcia własnej korzyści. A teraz jest już za późno

Prezydent Trump źle traktuje sojuszników. Widać to zwłaszcza w odniesieniu do Europy. Trump ma pogardliwy stosunek praktycznie do wszystkich krajów europejskich, ale szczególnie do Europy Zachodniej, a przede wszystkim do Niemców

We właśnie wydanym po polsku „Tragizmie polityki mocarstw”, najważniejszym dziele klasyka stosunków międzynarodowych i twórcy ofensywnego realizmu Johna Mearsheimera, świetnie widać zalety i wady realizmu politycznego

Przedmiotem mojego zainteresowania są przede wszystkim działania mocarstw, gdyż to one właśnie kształtują politykę międzynarodową. Losy wszystkich państw – zarówno tych wielkich, jak i tych mniejszych – zależą w dużej mierze od działań podejmowanych przez graczy o największym potencjale

Państwa zainteresowane przetrwaniem w niebezpiecznym świecie polityki międzynarodowej nie mogą uchylić się od zmagań o potęgę. Nawet te, które chciałyby tylko żyć w pokoju, są skazane na tę bezwzględną rywalizację