Idee

W ideowej propozycji ordokonserwatyzmu brakuje przede wszystkim Transcendencji. Konserwatywny kanon niezakotwiczony w religii nie jest do końca wiarygodny. Robert Kuraszkiewicz polemizuje z Bartłomiejem Radziejewskim

Geopolityczne, zimnowojenne szachy zamieniają się w rozgrywkę w go, pozostawiając nam wybór między Wielkim Uproszczeniem a Wielkim Odejmowaniem

Pojęcie geopolityki przeszło z racjonalnego obszaru tego, „co właściwie jest” do irracjonalnego obszaru tego, „co powinno być”. I to jest grzech pierworodny współczesnej geopolityki

Państwo nie należy do natury nieorganicznej. Jest życiem, które porusza się, działa, działa wewnętrznie i zewnętrznie. Nieustannie pracuje nad rozwojem swojej organizacji

Esencją ordokonserwatyzmu jest aktywna obrona ładu społecznego, jednak daleka od prostego przywracania przeszłości. Odrzucająca nihilizm, cynizm i koncepcje słabego Ja. Realistyczna, merytokratyczna i proekologiczna

Propozycją Terlikowskiego jest konserwatyzm w stylu brytyjskim, który ma odegrać rolę Wielkiego Stabilizatora. Ma dbać o pokój społeczny w zmieniającym się świecie. To za mało wobec wyzwań współczesności

W naszym interesie leży umocnienie państw buforowych, które oddzielają nas od Rosji oraz otoczenie tego kraju państwami niezależnymi od niego. Narzędziem do tego jest soft power Polski – a jego częścią jest idea mesjanizmu

Powstała klasa naukowych technokratów, kierujących działalnością klasy polityków pozbawionych honoru, którzy całkowicie podporządkowali sobie wszystkich innych ludzi. Ocalić nas może jedynie duchowa rewolucja

Najnowsza książka Jacka Bartosiaka to zmarnowana okazja. Nie ma w niej błyskotliwej analizy rzeczywistości globalnej. Nie znajdziemy odpowiedzi na pytanie, jak wpływa ona na przebieg wojny na Ukrainie, ani w jaki sposób Polska powinna w tej chwili dbać o swoje interesy

Jak zastosować „feministyczny odruch” w niemieckiej polityce bliskowschodniej? Zamrozić relacje z Iranem, sięgnąć po wszelkie możliwe sankcje, wspierać na szerszą na dotąd skalę radykalną opozycję – czy jednak rozmawiać o nieproliferacji?

Tam, gdzie demokratyzacja zawiodła lub cofnęła się, winę ponoszą nienormalne warunki: islamizm, autorytarne wpływy chińskie, a może wzrost liczby lokalnych autokratów. A co, jeśli porażki demokracji nie są wyjątkami? Prezentujemy fragment „Demokracji liberalnej w odwrocie” Joshuy Kurlantzicka.

Fin de siècle. Tak krótko można opisać klimat naszych czasów. Oczekując nieuchronnego końca nie tylko dobrobytu, ale i świata, jaki znamy, nieliczni decydują się na ucieczkę do przodu. Czy czas zostać preppersem?