Lek na całe zło

Nie masz czasu na zapoznanie się z całością artykułu? Wystarczy, że klikniesz ikonę „oznacz artykuł do przeczytania później”. Wszystkie zapisane publikacje znajdziesz w profilu czytelnika

Farmakokracja

15.05.2014

Maciej Gurtowski

Zamiast szukać rozwiązania złej sytuacji, dzieci biorące antydepresanty nauczono radzić sobie z problemami poprzez zagłuszanie sygnału o tym, że jest źle. Teraz to pokolenie wchodzi w dorosłość. Młodzi dorośli wychowani na Prozacu nie umieją radzić sobie ze stresem, źle znoszą niewygody i potrafią tylko na krótko odsuwać w czasie przyszłe korzyści, czego korelacją empiryczną jest np. niechęć do oszczędzania. Nawyk brania tabletek w celu wytłumienia nieprzyjemnych odczuć niesie jeszcze jedno zagrożenie. Jest nim upośledzenie zdolności jednostki do rozpoznawania i interpretowania własnych (i cudzych!) stanów psychicznych. Konsekwencją jest zanik zdolności empatycznych, w tym także do krytycznej autorefleksji. Ludzie niezdolni do krytycznej oceny samych siebie nie będą również zdolni do krytycznej analizy społeczeństwa. Pokolenie Prozacu Z badań nad zachowaniami społecznymi szympansów wiadomo,...

Czytaj więcej bezpłatnie!

Zaloguj się lub załóż konto

Zajmie Ci to tylko kilka sekund

Kup prenumeratę

Maciej Gurtowski

Stały współpracownik „Nowej Konfederacji”. Doktor socjologii z UMK, autor rozprawy o aferach gospodarczych III RP. Naukowo zainteresowany ciemną stroną relacji międzyludzkich: korupcją, przestępczością, sytuacjami nielojalności. Współpracował przy programach badawczych m.in. Polskiej Platformy Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Transparency International, Centralnego Biura Antykorupcyjnego. Czynnie zaangażowany w ruch rekonstrukcji historycznej, dawniej jako „przebieraniec”, dziś chętniej poświęca czas archeologii eksperymentalnej. Kolekcjoner starych scyzoryków. Żonaty, dzieciaty, usatysfakcjonowany. Uważa, że choć pochodzenia trudno się wyprzeć, to można zrobić coś, aby móc być z niego dumnym.