Quo vadis, Polsko? Trzy powyborcze scenariusze

Scenariusz numer 1: Domknięcie systemu nieliberalnej demokracji (jak nazwał to Stefan Sękowski). Radykalna tzw. "repolonizacja mediów", restrykcje wobec organizacji pozarządowych (np. – wzorem Viktora Orbána na Węgrzech – ograniczenie możliwości finansowania z zagranicy, utrudnienia dla organizacji podejmujących współpracę zagraniczną itp.), przejmowanie kolejnych zadań przez rząd od samorządu, wychodzenie z organizacji międzynarodowych, tzw. „dokończenie reformy sądownictwa”, większa kontrola polityczna nad uczelniami, być może nawet zmiany w ordynacji wyborczej, budowa quasi-oligarchicznego kapitalizmu państwowego opartego na dużych inwestycjach infrastrukturalnych i spółkach skarbu państwa, dalszy odwrót od Unii Europejskiej, wzmocnienie związków z częścią Kościoła reprezentowaną przez hierarchów takich jak bp.bp. Dydycz, Jędraszewski, Mering, czy przez o. Tadeusza Rydzyka. Tego scenariusza najbardziej obawia się liberalna i lewicowa opozycja. Prawdopodobieństwo jego realizacji istnieje, ale moim zdaniem...