W oczekiwaniu na zmartwychwstanie lewicy

Na kolejne książki publicystyczne Rafała Wosia czekam tak, jak kiedyś na następne dzieła Rafała A. Ziemkiewicza (gdy jeszcze pisał je częściej). „Dziecięca choroba liberalizmu” czy „To nie jest kraj dla pracowników” miały w sobie wiele zarówno z cyklu dotyczącego współczesnej polskiej polityki, zapoczątkowanego „Polactwem”, jak i z późniejszej publicystyki historycznej RAZ-a, ze „Złowrogim cieniem Marszałka” na czele: mocną tezę wynikającą z jednoznacznych poglądów, przedstawioną wartkim językiem, rozwiniętą na setkach stron tak, by móc ją gruntownie uargumentować – a jednocześnie każdy z argumentów przedstawiony jest na tyle ogólnie, by nie przytłoczyć czytelnika nadmiarem faktów. To książki, z którymi można się nie zgodzić – ale wcześniej tonie się w nich na kilka dni, podczas lektury to kiwając z uznaniem głową, to kręcąc...