Książka Tomasza Rowińskiego nie jest lekturą tylko dla wierzących – to solidna lekcja kwestionowania nowoczesności Kościół rzymskokatolicki w Polsce – dla jednych autorytarna i skorumpowana struktura, narzucająca swoje rozwiązania doktrynalne w sferze publicznej, dla innych ostoja polskości, repozytorium wartości, które gwarantują zachowanie tożsamości w niebezpiecznie i coraz gwałtowniej modernizującym się świecie. Dla jednych to mniej lub bardziej przydatny polityczny sojusznik; dla innych: „jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół”, nadzieja zbawienia doświadczana za pośrednictwem wiary i rozumu, także w przestrzeni społecznej, w sferze publicznej. Każdy z powyższych opisów wymagałby licznych dookreśleń, choćby poprzez naszkicowanie relacji zachodzących między poszczególnymi postawami wobec Kościoła jako instytucji i doktryny. W poszczególnych przypadkach inaczej także przedstawiają się sposoby rozumienia katolicyzmu. Przecież rzymski katolicyzm jako wspólnota wiary...