Ukarać zdolnych, zwasalizować miernych

Czyny, które normalnie dla zewnętrznego obserwatora jawią się jako kompromitujące, dla akademickiego „dworu” są gwarancją lojalności. To zadziwiający paradoks, że uniwersytety z jednej strony są kolebką innowacji społecznych i technologicznych, jednocześnie same często pozostając strukturami anachronicznymi. Czasem wręcz skansenami obskurantyzmu. Trzy lata temu świat akademicki w Polsce zelektryzowała dyskusja na temat patologii panujących na uczelniach zainicjowana przez „manifest” Andrzeja Dybczyńskiego, który sytuację na uniwersytetach przyrównał wprost do feudalnego dworu. Patologie opisane przez wrocławskiego politologa nie były jednak specjalnością jego macierzystej uczelni. W różnym stopniu zdają się trawić większość polskich szkół wyższych. Właśnie metafora feudalnego dworu zdaje się wyjątkowo trafnie ujmować społeczne uwarunkowania sprzyjające powstawaniu i trwaniu zjawisk patologicznych na naszych uczelniach. Sprzyja to działaniom skrajnie nieetycznym, a nawet przestępczym, stąd...