Coraz mniej pracujemy, mniej uczymy się, odrzucamy klasyczną tradycję. Co niszczy cywilizację Zachodu?

Czy ktoś dziś jeszcze pamięta buńczuczne zapowiedzi eurokratów sprzed ponad 20 lat, zawarte w strategii lizbońskiej? Celem planu przyjętego w Lizbonie w marcu 2000 roku było uczynienie Unii Europejskiej do 2010 roku najbardziej dynamicznym i konkurencyjnym regionem gospodarczym na świecie, rozwijającym się szybciej niż Stany Zjednoczone. Biurokratyczny język, centralistyczny sposób myślenia, wiara w możliwość „zadekretowania” rozwoju gospodarczego zostały brutalnie zweryfikowane przez rzeczywistość. Wzlot i upadek Europy Złośliwi porównują ów dokument do „debaty kuchennej” Nixona z Chruszczowem w roku 1959, podczas której przywódca Związku Sowieckiego odgrażał się amerykańskiemu prezydentowi: za 7 lat, „kiedy was dopędzimy, zaczniemy was wyprzedzać machając: «pa, pa» i może wtedy wy przyjdziecie do nas i powiecie: poczekajcie trochę”. Fakty są takie, że Unia nie tylko nie przegoniła...