„Boże Ciało” odpowiada na tłumioną potrzebę duchowości

Radość, ale i zaskoczenie towarzyszyły mi, gdy dowiedziałem się o nominacji „Bożego Ciała” Jana Komasy do Oscara za rok 2019. Radość – bo „Boże Ciało” to faktycznie niezły film, mimo kilku wad, o których za chwilę. Zaskoczenie – bo mogłoby się wydawać, że „Boże Ciało” osadzone jest jednak mocno w kontekście polskiej kultury. A więc: w kontekście małego, polskiego miasteczka z jego urokami i jego mrokiem; a przede wszystkim w kontekście specyficznie polskiego katolicyzmu, rozpiętego między drobnomieszczańską „religijnością z przyzwyczajenia” a mistyką i gwałtownymi uczuciami św. Faustyny. Nie było takie jednoznaczne, że ten świat będzie zrozumiały dla odbiorców z innych krajów, a więc i dla członków Akademii. A jednak nominowali „Boże Ciało”. I to obok (między innymi) takich filmów jak...