Czy w Rosji panuje już totalitaryzm? – Kornat, Król, Nowakowski

2 odpowiedzi na “Czy w Rosji panuje już totalitaryzm? – Kornat, Król, Nowakowski”

1. PI Grembowicz pisze:

   2 czerwca 2022 o 15:26

   A kiedy go tam nie było, pod taką, czy inną a właściwie tą samą, czerwoną z sierpem i młotem, flagą, od dobrych dziesiątek lat, wieku/ów ?!
   Tamtejszy zamordyzm, bat i kajdany są wieczne i niezmienne, wręcz niezbędne dla ruskiego/sowieckiego człowieka oraz ukochane przez leniwą i archaiczną ludność tubylczą (brak filozofii; zaś teologia i prawosławie są jej protezami, por. Gogol, Czechow, Dostojewski, Bunin, Turgieniew, Tołstoj, Babel, Bułhakow, Zamiatin etc.).
   Co kraj to obyczaj!

   Zaloguj się, aby odpowiedzieć
2. Tadeusz Żeleźny - analityk systemowy pisze:

   4 czerwca 2022 o 21:28

   Sytuacja w Rosji przypomina obecnie sytuację w Chinach po nieudanym [a właściwie katastrofalnym] Wielkim Skoku Mao – wtedy Mao dla utrzymania władzy rozpalił Rewolucję Kulturalną, prześladowania, ideologiczne zacietrzewienie likwidacji „wrogów wewnętrznych” i zaostrzenie narracji prowojennej wobec Zachodu [ale i przeciw „rewizjonistom komunizmu” na Kremlu]. W przypadku Rosji tą katastrofą jest teraz zawalenie się planu szybkiego przejęcia Ukrainy i złamania wiarygodności USA i NATO – na rzecz niechcianego ugrzęźnięcie w wojnie i w dławiących długofalowo sankcjach. Putin – a właściwe stafka na Kremlu – chcąc utrzymać władzę [i ocalić życie] muszą wdrożyć PREWENCYJNIE [dla kontroli wszelkich – aspirujących do władzy konkurencyjnych sił w FR] coraz większy zamordyzm i coraz większe aplikowane wewnętrzne ideologiczne zacietrzewienie wg syndromu „oblężonej twierdzy”. Na razie alternatywą i „wentylem bezpieczeństwa” dla tego zamordyzmu jest ewentualne zwycięstwo Rosji na Ukrainie – bo to by dało nową falę entuzjazmu [czyli Rosjanie powszechnie „po dobremu” z obecną ekipą] jak po aneksji Krymu w 2014. To działa i w drugą stronę – brak zwycięstwa na Ukrainie nie pozostawi w dłuższym czasie innego wyjścia obecnej ekipie na Kremlu, jak pójście w totalną stałą propagandę walki z Zachodem, wewnętrzne „polowania na czarownice” do granic absurdu [jak za Stalina – albo gorzej, bo teraz technika inwigilacji i kontroli poszła dużo dalej „do przodu”] i ogólnie we wzrastający zamordyzm i w „jedynie słuszną” narastająca instytucjonalizację wszelkich sfer życia. Co przy izolacji finansowej i ekonomicznej, a zwłaszcza technologicznej Rosji – doprowadzi [pozornie paradoksalnie] – do znacznego osłabienia izolowanej Rosji w wyniku przegranego wyścigu technologicznego. A wtedy bardzo prawdopodobny będzie bunt przeciw tej samobójczej polityce Kremla – tu najbardziej prawdopodobnym graczem będzie armia, bo zagrożenie od Chin dla Syberii i chińska penetracja Arktyki [plany Arktycznego Jedwabnego Szlaku są tu tylko parawanem dla Pekinu w jego planach uzyskania dominacji w geostrategicznie kluczowej Strefie Seversky’ego] będą wzrastały do poziomu krytycznej nierównowagi dla bezpieczeństwa Rosji – a na to moim zdaniem armia zareaguje w sposób ZASADNICZY – buntem. W efekcie ODWLECZENIE zmiany ekipy na Kremlu [tu nie chodzi tylko o Putina – ale o całą stafkę Kremla] – skończy się zarówno najpierw olbrzymim osłabieniem Rosji względem innych graczy – ale także jeszcze bardziej dramatycznym przewrotem, niżby to zdarzyło się teraz, przewrotem zapewne krwawym – a przy ogólnym powszechnym obniżeniu poziomu życia do nieakceptowalnej biedy, nawet nędzy [i narastaniu sprzeczności interesów regionów – zwłaszcza nierosyjskich etnicznie] – może się to skończyć w skrajnym przypadku nawet wojną domową. Jest to scenariusz długotrwały – powyżej dekady [moim zdaniem 12-15 lat] – ale w końcu nieubłaganie prowadzący do takich gardłowych „albo-albo” po przekroczeniu kolejnych krytycznych progów nierównowagi bezpieczeństwa, ekonomii, podstawy piramidy Maslowa, skumulowania zniechęcenia brakiem perspektyw i negatywnymi trendami – które przebiją w końcu wszelką propagandę, gdy ludzie skalkulują sobie w rozpaczliwej determinacji wyjście z tej ślepej uliczki – na zasadzie: „nie mamy nic do stracenia, a wszystko do zyskania” . Bo to jednak nie jest społeczeństwo odizolowane jak za Stalina – swoją pamięć PORÓWNANIA „lepszych czasów” i tego jak jest i będzie na świecie – to społeczeństwo zachowa – a gdy zrobi się dla „szarego człowieka” dużo gorzej dla przetrwania z miesiąca na miesiąc, niż w czasach jelcynowskiej smuty, wtedy, przy przewrocie i walce o władze, niestety łatwo o niekontrolowaną, wręcz dziką żywiołową reakcję społeczeństwa. Tu wszelkie działania specsłużb łatwo mogą stać się iskrą na proch – i skończyć się utratą kontroli nad ludzkim żywiołem. W takim przypadku wojna domowa w FR – byłby to „prezent” dla silnego. który z takiego osłabienia skorzysta – czyli dla Pekinu – do ustanowienia dominacji Chin w Azji… Pisany teraz – i tak długofalowy – powyższy scenariusz wydaje się niewiarygodny i w sumie zbyt pesymistyczny od strony „humanistycznej” – jednak sceptykom radzę sięgnąć pamięcią do wszelkich „absolutnych niemożliwości”, jakie w ogólności uznawano za pewnik przed 24 lutego, przed Krymem i Donbasem 2014, przed wojną gruzińską w 2008…

   Zaloguj się, aby odpowiedzieć