Janusz Ekes

Urodził się w roku 1943 we Lwowie. Studia historyczne ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. Jako nauczyciel akademicki związany był z UW, Akademią Podlaską, a obecnie z WSB-NLU w Nowym Sączu. Ogólnym przedmiotem jego zainteresowań badawczych są historyczne i współczesne realia tożsamości cywilizacyjnej Zachodu, mieszczące się w trzech sferach: pojęć podstawowych, sztuk wizualnych i polityki. W ciągu ostatnich lat zdecydowanie dominuje problematyka trzeciej z wymienionych sfer, do której przyprowadziły wcześniejsze badania politycznej historii Polski, głównie w epoce nowożytnej, w zakresie dziejów ustroju i zewnętrznej aktywności I Rzeczypospolitej, gdzie przewodnikiem był duch szkoły Konopczyńskiego, reprezentowany przez Władysława Czaplińskiego i Jaremę Maciszewskiego, co pokwitowały rozprawa doktorska „Państwo Zgody. Ideologia polityczna w Rzeczypospolitej w latach 1587–1605” oraz rozprawa habilitacyjna „Natura–Wolność–Władza. Studium z dziejów myśli politycznej renesansu”, IW PAX, Warszawa 2002. Jego opublikowana w roku 1987 przez IW PAX książka „Złota demokracja” doczekała się w roku 2010 wydania drugiego w krakowskim Ośrodku Myśli Politycznej.