Znaczenie srebrnej gospodarki możemy rozpatrywać przynajmniej w trzech perspektywach, które roboczo nazwijmy społeczną, ekonomiczną i państwową.

Po pierwsze, na wyzwanie budowy srebrnej gospodarki możemy spojrzeć z perspektywy samych osób starszych oraz – szerzej – starzejącego się społeczeństwa jako całości. Będą nas tu interesowały nie tylko potrzeby osób, które już przekroczyły umowną smugę cienia, ale i np. osób z nich otoczenia, choćby ich bliskich, członków rodziny, przyjaciół, sąsiadów czy osób, które wchodzą z nimi w interakcje bądź relacje.

Po drugie, możemy patrzeć na zagadnienie z perspektywy rozwoju gospodarki oraz stabilizacji rynku pracy. Otwarcie na starszego konsumenta może być szansą na podtrzymanie lub zwiększenie popytu na rozmaite dobra i usługi oferowane przez różne przedsiębiorstwa. W obliczu kurczenia się liczebnego młodszych generacji, a więc i liczby młodszych konsumentów, popyt ze strony tych starszych może okazać się kluczowy. Ponadto rozwój niektórych srebrnych segmentów usług jak choćby tych w sferze opieki to odblokowanie potencjału zawodowego osób w młodszym wieku, które dzięki temu w większym stopniu będą mogły realizować się w roli zawodowej, co jest bardzo ważne z punktu widzenia zachowania podaży rąk do pracy.

Po trzecie, srebrna gospodarka ma kluczowe znaczenie z perspektywy państwa. Wykluczenie osób starszych jako odbiorców i nabywców dóbr i usług, prowadzi do ich marginalizacji i wykluczenia, a to stanowi problem także dla państwa, które wykluczeniu powinno przeciwdziałać. Za wykluczeniem takim idzie niewykorzystanie potencjału tych osób, ale i przyspieszenie procesów utraty zdrowia i sprawności wraz ze starzeniem się , a tym samym większe obciążenia i koszty instytucji publicznych związane np. z zabezpieczeniem zdrowotnym czy pomocą społeczną. Nawet jeśli państwo nie zawsze ponosi bezpośrednio te koszty bezpośrednio, a przerzuca je   na rodziny tych osób, wpływa to na ograniczenie ich możliwości realizowania innych roli, np. zawodowej, co również rzutuje na przychody finansów publicznych pochodzące z podatków i składek. Ponadto – jeśli w ramach srebrnej gospodarki lokujemy także wykorzystanie potencjału zawodowego osób dojrzałych wiekiem – brak dostrzeżenia i wykorzystania tego potencjału zmniejsza wpływy do budżetu czy funduszy zabezpieczenia społecznego (emerytalnego oraz zdrowotnego).