5. WNIOSKI I PROGNOZY NA PRZYSZŁOŚĆ

5.1. EUROPA

Istotnym wynikiem przedstawionych badań jest konkluzja, iż sama migracja prawie na pewno nie odwróci tendencji starzenia się społeczeństwa w Europie248. Wskazywał na to już kilka lat wcześniej Marek Okólski, podkreślając, że imigracja nie jest rozwiązaniem żadnych problemów, zwłaszcza w perspektywie 25-30 lat. Badacz wskazywał, że wyniki symulacji zmian ludnościowych Unii Europejskiej do 2050 roku „dowodzą, że zmiany struktur ludności przy zachowaniu obecnych trendów migracyjnych nie będą w pełni korzystne”249.

Oznacza to, że kraje „starzejącej się Europy” będą musiały w najbliższym czasie aktywnie poszukiwać innych, niż tylko migracyjne, narzędzi odwrócenia niekorzystnych trendów demograficznych.

Jednocześnie nic nie wskazuje na to, by w przewidywalnej przyszłości osłabła presja migracyjna na Europę. Rozwój sytuacji zarówno na obszarze MENA, jak i w Afryce Subsaharyjskiej oraz na znacznej części obszaru postradzieckiego będzie sprzyjał emigracji stamtąd znacznych grup ludności. Będą one poszukiwać na Starym Kontynencie swojej szansy na lepsze i bezpieczniejsze życie. Wyzwaniem dla polityki poszczególnych krajów europejskich, ale także dla Unii Europejskiej, będzie więc wypracowanie takiego modelu polityki migracyjnej, który pozwoli optymalnie zarządzać procesami migracyjnymi, minimalizując związane z nimi zagrożenia.

248 Statystyki dotyczące migracji i populacji migrantów, Eurostat, https://ec.europa.eu/eurostat/statistics- explained/index.php?title=Migration_and_migrant_population_statistics/pl&oldid=174838 [dostęp: 29.04.2019].

249 M. Okólski, Europa…, dz. cyt., s. 25.