• Czy Polska powinna wchodzić do strefy euro? Prof. T.G.Grosse z Uniwersytetu Warszawskiego opracował analizę mogącą pomóc w odpowiedzi na to pytanie.

Udział w projekcie strefy euro wiedzie do poważnych kosztów ekonomicznych, społecznych i politycznych, zwłaszcza jeśli gospodarka danego państwa nie jest odpowiednio przygotowana do unii walutowej

• Strefa euro weszła w 2010 roku w kryzys, który ciągnął się w niektórych państwach przez siedem lat. Na świecie rośnie poziom długu publicznego i prywatnego, co może zwiastować kolejny kryzys.
• Podstawowe problemy strefy euro to m.in.: dysproporcje między państwami, niski poziom inwestycji, ryzyka w systemie finansowym, nieefektywne zarządzanie, deficyt legitymacji demokratycznej.
• Unia Gospodarczo-Walutowa akumuluje korzyści dla jednych i koszty dla innych państw członkowskich.

Konsekwencją asymetrii UGW jest rosnąca potęga Niemiec i osłabienie roli państw Europy Południowej, jak również coraz silniejsza nierównowaga potencjałów gospodarczych między Niemcami a Francją.  

• Rozważane są projekty reformy strefy euro (utworzenie Europejskiego Funduszu Walutowego, wyodrębnienie w budżecie UE linii inwestycyjnej dla UGW, dokończenie budowy unii bankowej);
• Projekty te nie rozwiązują głównego problemu – braku stałego mechanizmu zrównoważenia między krajami bogatszymi i bardziej konkurencyjnymi, a tymi słabszymi.
• Francja popiera dalej idące pomysły (wspólny budżet i minister finansów dla strefy euro); hamulcowym są Niemcy.

Pozostawanie poza strefą euro zapewne będzie sprzyjało utrzymaniu, a nawet pogłębieniu relacji sojuszniczych Polski z USA i Wielką Brytanią

• Szybkie wejście do strefy euro nie gwarantuje Polsce silniejszej ochrony ani zbliżenia z Zachodem.
• Nie ma pewności, że członkostwo w strefie euro zwiększy nasze korzyści gospodarcze.