Za powrót do korzeni

Ordoliberalizm znajduje się obecnie w głębokiej defensywie. Nie jest już wspierany przez niemiecki rząd Ordoliberalizm był próbą modyfikacji klasycznego liberalizmu i przystosowania go do warunków i mentalności niemieckiej. Państwo nie jawiło się w tej koncepcji jako zło konieczne, tylko siła porządkująca. Na ile te idee zostały zrealizowane? Ordoliberliazm, który nigdy nie posiadał własnej partii politycznej, jest silnie związany z osobą kanclerza Ludwiga Erharda, który po wojnie oparł się powszechnym pokusom, także ze strony lewicy, by przeprowadzić różne eksperymenty na gospodarce. W latach 50. XX wieku w SPD, ale także w CDU, pojawiły się glosy, że należy dokonać odbudowy Niemiec poprzez gospodarkę centralnie sterowaną. Temu Erhardt się zdecydowanie sprzeciwił. Wiedział, że do odbudowy kraju po niszczycielskiej wojnie potrzebna jest reforma walutowa...