Nie masz czasu na zapoznanie się z całością artykułu? Wystarczy, że klikniesz ikonę „oznacz artykuł do przeczytania później”. Wszystkie zapisane publikacje znajdziesz w profilu czytelnika
RAZa realizm moralizmem podszyty
17.07.2014
Rafał A. Ziemkiewicz w rzeczywistości nie sprzeciwia się moralności w polityce – lektura „Samobójstwa” każe mniemać, że moralność polityki leży mu mocno na sercu. Choć broni jej niekonsekwentnie
Rafał A. Ziemkiewicz w rzeczywistości nie sprzeciwia się moralności w polityce – lektura „Samobójstwa” każe mniemać, że moralność polityki leży mu mocno na sercu. Choć broni jej niekonsekwentnie. Współcześnie nie ma chyba lepszego pytania o realizm w polityce niż to, czy Polska powinna w przededniu II wojny światowej sprzymierzyć się z hitlerowskimi Niemcami. Dylemat ten brzmi niczym bluźnierstwo wobec milionów ofiar barbarzyńskiej działalności nazistów na naszych ziemiach. To swoista propozycja paktu z diabłem. I właśnie dlatego pozwala nam zastanowić się nad tym, jak daleko rząd danego kraju może lub powinien się posunąć w obronie własnej państwowości. Właśnie temu wątkowi swoją najnowszą książkę „Jakie piękne samobójstwo” poświęca Rafał Ziemkiewicz. Wygląda zresztą na to, w kręgach patriotyczno-prawicowych RAZ przez tę publikację popełnił...
Zastępca dyrektora "Nowej Konfederacji". Politolog, dziennikarz, tłumacz, stały współpracownik "Do Rzeczy", publicysta Polskiego Radia Lublin. Publikował i publikuje też m.in. w "Gościu Niedzielnym", "Rzeczpospolitej", "Gazecie Polskiej Codziennie", "Gazecie Wyborczej", "Tygodniku Powszechnym", "Frondzie"; i portalu Rebelya.pl. Tłumaczył na język polski dzieła m.in. Ludwiga von Misesa i Lysandera Spoonera; autor książkek "W walce z Wujem Samem" i "Żadna zmiana. O niemocy polskiej klasy politycznej po 1989 roku". Mąż, ojciec trójki dzieci. Mieszka w Lublinie.
Świat intelektualny – od uniwersytetów po media – nie nadąża dziś za gwałtownymi przemianami rzeczywistości politycznej, gospodarczej i społecznej, opisując je za pomocą kategorii z poprzednich epok. To zasadniczo obniża jakość rządzenia, które musi rozstrzygać dylematy przy użyciu wiedzy dostępnej w danej chwili. Deficyt tej ostatniej zwiększa ryzyko decyzji błędnych lub wręcz katastrofalnych, jak również – dominacji fałszywych ideologii. Polski dotyczy to w stopniu szczególnym, ze względu na trudne położenie geopolityczne i słabość intelektualną (uniwersytetów, mediów, think tanków).
Myślę, że autor powyższej recenzji/refleksji nad książką, w dużej mierze źle ją zrozumiał – Rafał Ziemkiewicz mówi, że alianci byli gangsterami, wystawili nas, przyczynili się do naszej porażki i właśnie my powinniśmy zrobić tak samo. Przeczytałem uważnie całą książkę i nie wyłania mi się z niej obraz autora ze schizofrenią – konsekwentnie nawołuje on do realizmu politycznego, nawet jeżeli realizacja racji stanu jest sprzeczna z racją stanu innego kraju, a przy tym zauważa, że nie było krajów złych i dobrych – każdy kraj był na swój sposób zbrodniczy.
Co do Hitlera i Stalina to ten pierwszy był szaleńczy i wariacki, ale w stosunku do Polski bardzo obliczalny.
Hey there owner of https://www.nowakonfederacja.pl. Great site. I think you should be little more strict with the comments.