Eseje

W dziedzinie naszej psychologii narodowej, przede wszystkim samopoczucia narodowego, odegrała epopeja napoleońska bardzo dużą rolę. Nie mniej silnie zaważyła na następnym półwieku naszej polityki zagranicznej

Pandemia nie jest wojną, ale może mieć skutki głębsze niż niejeden konflikt zbrojny. Oznacza powrót do pierwotnej polityczności. Uderza w „cywilizację rozpieszczenia” i jej ideę, że udało się w trwały sposób uchronić ludzi przed gwałtowną śmiercią

Skutkiem opisywanego modelu ustrojowego była nierówna suwerenność państw członkowskich – większa wśród państw największych i mniejsza w tych słabszych ekonomicznie. Fragment książki „Pokryzysowa Europa”

By uniknąć losu marksistów, geopolitycy muszą w swoim myśleniu zaprzestać popełniania „grzechów” ciężkich: od pychy począwszy, przez determinizm, uniwersalizm, redukcjonizm, na sekciarstwie skończywszy

Dzisiejszym ładem międzynarodowym targają sprzeczne tendencje. Wobec tego również dziś musimy zadać sobie pytanie o to, czy Polska powinna być państwem rewizjonistycznym czy zachowawczym

„Jeżeli młode pokolenie nie weźmie się za solidną rewizję historii i narodowego imaginarium, to zmarnuje swoją największą szansę”: fragment książki „Wyjście awaryjne. O zmianie wyobraźni politycznej” Rafała Matyi.

Pod wieloma względami „dobra zmiana” jest tylko nową inkarnacją rządów PO i PSL. Fragment książki „Żadna zmiana. O niemocy polskiej klasy politycznej po 1989 r.” Stefana Sękowskiego

Pierwszy pokomunistyczny prezydent Czech do dziś pozostaje punktem odniesienia nad Wełtawą. Jednak wśród elit politycznych nie ma nikogo jego pokroju, co widać zwłaszcza w polityce zagranicznej

Politycy traktują stanowienie prawa jako narzędzie zmieniania rzeczywistości. Do lamusa odeszły koncepcje widzące w prawie stanowionym konkretyzację prawa naturalnego

Istnieje szansa na stworzenie systemu politycznego opartego na konsensusie. Wymaga to jednak intensywnego zaangażowania w życie społeczne obywateli oraz podjęcia próby wzmocnienia kontroli polityków

Otwarte Fundusze Emerytalne są owocem neoliberalizmu, dążącego do „ufinansowienia” gospodarki. Czy pomysły na ich zamknięcie rzeczywiście wychodzą poza tę logikę?

Sposób, w jaki PiS sprawuje władzę, wymusza opowiedzenie się po jednej ze stron w stopniu, z jakim nie mieliśmy do czynienia po 1989 r. Do czego ta sytuacja prowadzi?