Nie masz czasu na zapoznanie się z całością artykułu?
Wystarczy, że klikniesz ikonę „oznacz artykuł do przeczytania później”. Wszystkie zapisane publikacje znajdziesz w profilu czytelnika

Przyroda jest integralną częścią ojczyzny

Lewica swego czasu specjalnie kwestiami ekologicznymi zainteresowana nie była, propagatorami tego rodzaju wątków byli konserwatyści czy narodowcy
Wesprzyj NK
Lewica swego czasu specjalnie kwestiami ekologicznymi zainteresowana nie była, propagatorami tego rodzaju wątków byli konserwatyści czy narodowcy W polskiej debacie zwolennicy ochrony przyrody głównie kojarzeni są z lewicą, a prawica często nazywa ich „ekooszołomami”. Wbrew różnym stereotypom myślenie, nazwijmy je, proekologiczne nie było bynajmniej „od zawsze” związane z lewicą. Co więcej, lewica swego czasu specjalnie tymi kwestiami zainteresowana nie była, natomiast propagatorami tego rodzaju wątków byli konserwatyści czy narodowcy. Właściwie lewica przez cały wiek XIX i pierwszą połowę XX była „antyekologiczna”. Ruchy tej proweniencji wspierały przecież dynamiczną industrializację jako dźwignię postępu, narzędzie, za sprawą którego będzie można doprowadzić do udanej rewolucji i przejścia od systemu kapitalistycznego do komunistycznego. Charakteryzował je antropocentryczny, technologiczny optymizm. „Miasto. Masa. Maszyna”, żeby użyć znanego hasła...

Chcesz uzyskać darmowy dostęp do całości materiału?

Zaloguj się do swojego konta lub utwórz nowe konto i zapisz się do newslettera

Politolog i religioznawca. Doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce, kierownik Zakładu Historii Stosunków Państwo–Kościół w Instytucie Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesor i kierownik Zakładu Media, Komunikowanie i Polityka Międzynarodowa w Instytucie Politologii Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. rotmistrza Witolda Pileckiego w Oświęcimiu. Jego zainteresowania koncentrują się wokół historii idei oraz relacji pomiędzy religią a sferą polityczną. Autor książek „Katolicyzm a idea narodowa. Miejsce religii w myśli obozu narodowego lat okupacji” (Lublin 2002) i „Oportet vos nasci denuo. Myśl społeczno-polityczna Jerzego Brauna” (Kraków 2006), „O dobro wspólne. Szkice z katolicyzmu społecznego” (Kraków 2010), „Dobro, piękno, rozum, wiara w kontekście nauczania Jana Pawła II” (współred. z J. Diecem, Oświęcim 2009), „Religia, polityka, naród. Studia nad współczesną myślą polityczną”, (red. Kraków 2010), „Oblicza wolności” (red. Oświęcim 2010), „Godność człowieka” (red. Oświęcim 2012). Publikował m.in. w pismach: „Dialogue and Universalism”, „Dzieje Najnowsze”,„Fronda”, „Glaukopis”, „Kontakt”, „Nomos”, „Obywatel”, „Państwo i Społeczeństwo”, „Polityka i Społeczeństwo”, „Politeja”, „Pressje”, „Polityka Narodowa”, „Pro Fide Rege et Lege”, „Przegląd Religioznawczy”, „Studia Judaica”, „Studia Religiologica”, „Templum Novum”. Mieszka w Myślenicach.

Nasi Patroni wsparli nas dotąd kwotą:
5 257 / 26 000 zł (cel miesięczny)

20.22 %
Wspieraj NK Dołącz

Komentarze

Dodaj komentarz

Zobacz

Zarejestruj się i zapisz się do newslettera, aby otrzymać wszystkie treści za darmo