Wpisz kwotę, którą chesz przekazać na rzecz NK
„Sytuacja „ryzykowania własną skórą” jest bowiem dużo bardziej złożona, składa się na nią wiele zmiennych w czasie czynników i interakcji. Można równie dobrze wyobrazić sobie sytuacje, w których zbyt wielkie praktyczne ryzyko złożone na ekspercie przyczynia się do jego nierzetelności i stronniczości, do formułowania tez, które będą miały na celu nie tyle odzwierciedlenie rzeczywistości, co zachowanie bezpiecznego status quo, za co – w konsekwencji – także zapłacą inni.”
Myślę, że przywołany powyżej przykład z Chrześcijanami czy mniejszościami religijnymi przeczy tej interpretacji rekomendacji Taleba. Mając skin in the game jest się zmuszonym do dotarcia do sedna problemu, aby nadać znaczenie i tak nieuniknionemu cierpieniu. Coś w tym stylu. Bardzo ciekawy tekst, Taleb jest coraz wyżej na liście do przeczytania.
Czy autor zapoznawał się z pracami Mariana Mazura, tzw. polską szkołą cybernetyki? Powstawały kilkadziesiąt lat temu, ale wydają się opisywać podobne aspekty co książki p. Taleba. Chętnie poznałbym jakąś świeżą opinię.
Proszę, proszę. Korwin mówi to samo co pan Taleb od 40 lat, ale skoro nie stoi za nim 20 akademików albo posłów, to powszechnie uważany jest za idiotę. Czyli teorie pana Taleba się potwierdzają.
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
Artykuł z miesięcznika:
Dziś część starych tekstów „Frondy” źle się zestarzała. Jednak szkoda, że żyjemy w czasach, w których takie świeże, intelektualnie prowokujące pismo zdaje się nie do pomyślenia
Horubała dokonuje polskiego rachunku sumienia. Wypada on fatalnie. Elity po transformacji ustrojowej nie umiały stworzyć dobrze działającego państwa, ale też upadały przez przyziemne słabości: chciwość, pijaństwo, pożądanie
Kiedy wielkie instytucje rywalizują z małymi organizacjami o ograniczone fundusze, pytanie brzmi: czy polski model finansowania publicznych działań nie jest na granicy absurdu?
Polski dorobek medalowy wynika z ponadprzeciętnego wysiłku jednostek, a nie z systemowych działań i ogólnej koncepcji rozwoju sportu – bo jej nie ma. Olimpiada w Polsce nie musi być złym pomysłem, pod warunkiem, że stworzymy taką koncepcję
Prezes Mikosz nie życzy sobie, by znaczki Poczty Polskiej projektowały jakieś korkucie. I nie zawaha się w tym celu sięgnąć po flipnięte w lustrze grafiki stockowe
Laureat literackiego Nobla stara się odmalować poruszającą do głębi wizję. Udaje mu się to, mimo że używa kolorów uważanych dziś za niemodne lub wręcz zapomnianych. I ani myśli flirtować z ideologiami.
Zapisz się na listę mailingową i wybierz, na jaki temat chcesz otrzymywać alerty:
Login lub e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie
English
