Wbrew wysiłkom foliarzy, nauka przez cały czas się rozwija, i nie myślę tu o przysłowiowym, zamęczonym przez żartownisiów „kulturoznawstwie z elementami teorii krytycznej”. Swoją drogą naprawdę cenię sobie absolwentów kulturoznawstwa, dzięki nim w najbardziej nieoczekiwanych miejscach (poczekalnia, lodziarnia, salon obuwniczy) można uciąć sobie rozmowę o gobelinach lub goblinach, o nowej premierze, a nie tylko o byłym wicepremierze. Choć oczywiście nie u anegdotycznego McDonalda, czekając na frytki – tam myśli zabija zarówno fordyzacja, jak frytura. Nie, rozwijają się również nauki szczegółowe, jedne za sprawą uszczegółowienia (młody zoolog na przykład może dziś wybierać między teriologią a, bardziej może przyszłościową w apokaliptycznych czasach, akarologią, czyli badaniem roztoczy), inne – jako hybrydy różnych dziedzin: ot, fotonika. Wiadomo, jaka jest dynamika takiego pączkowania: dorobek w...